اسفند ۱۴۰۲

پروانه تاسیس خانه مان پنج سال دیگر هم تمدید شد….
به پایان سال ١۴٠٧ فکر می کنم که دختر بزرگم شمع تولد بیست سالگی اش را فوت می کند و خواهرش که
چهارده ساله می شود
دخترانم چه سریع بزرگ شدند
پنج سال قبل روز اول که میخواستم از شیرخوارگاه تحویلشان بگیرم مددکار سه دختر را به سمتم آورد هر سه عروسک هایی در بغل داشتند و به شدت گریه می کردند مددکار مهربان سعی داشت
آن سه را آرام کند….
“دخترا چرا گریه می کنید می خواهید بروید یه خونه ای که پر اسباب بازی هست کلی خوراکی اونجاست میخواهید از اونجا بروید مدرسه کلی چیزهای قشنگ یاد بگیرید “
دخترانی که هنوز اشک می ریختند را محکم در آغوش گرفتم و دقیقا از همون لحظه تمام حس های مادرانه دنیا در وجودم پر شد
اما امروز چقدر بزرگ شدند
بدون اینکه اجبارشان کنیم
می خواهند که روزه بگیرند
مسائل مختلف روز را تجزیه و تحلیل می کنند
فکر می کنند و مشورت می کنند
یاد می گیرند که قلبشان بزرگ باشد و…..
چه روزها و شب هایی را کنارشان سپری کردیم
لحظه به لحظه اش پر از عشق بود و فقط عشق
به لطف خدا که هر لحظه حواسش اساسی به ما بود دوستانی از جنس طلا چه در دنیای مجازی چه به شکل فیزیکی هر یک در مقطعی به کمکمان آمدند و انرژی خوبشان را با ما سهیم شدند که در سخت ترین شرایط هم توانستیم با لبخند ادامه دهیم….

و اما در دقایق پایانی سال ١۴٠٢
آرزو می کنیم در جایی که غمی در دلتان هست یک نفر پیدا شود که شما را به لبخند خصوصی دعوت کند و غم از دلتان برای همیشه برود…
آرزو می کنیم که از جایی که انتظارش را ندارید یک سلام خوب بشنوید آنقدر خوب که تمام کلمات مهربان را در خود داشته باشد و قلبتان را از جا بکند و با خود ببرد هر جا که عشق و نور باشد و تو بعد از آن هیچ چیزی نفهمی…
آرزو می کنیم چشمتان به کسی یا کسانی بیفتد و همزمان لبخند بزنید و هر چه حال خوب دنیاست به قلبتان سرازیر شود
آرزو می کنیم که سال ١۴٠٣ برای
شما سالی سرشار از عشق، نور، آرامش و آگاهی باشد✨❤️

آذر ماه سال ٩٨ برای تحویل ششمین دخترم راهی شیرخوارگاه شبیر شدم دختری زیبا با موهای مشکی و چشمانی معصوم کلاه بافتنی لبه دار سفید و آبی اش را روی گوش هایش کشید
از برادر کوچکترش خداحافظی
کرد دستم را گرفت تا بیاید و دخترم باشد شش سال بیشتر نداشت از همون لحظه اول رابطه ی خوبی بین ما برقرار شد خانه مان با ورود این دختر زیبا گرم‌تر از قبل شد اون سال شش دختر داشتم که از نظر قد و جثه شبیه هم بودند پیراهن های یک شکل که تن شان می کردم دقیقا انگار شش قلو بودند چه روزها و ساعت های بی نظیری و با شش قلو هایم سپری کردم و خاطره ها ساختیم…..
این دخترم و برادرش مدتی قبل بدون سرپرست رها شده بودند و تا مدتی خبری از والدینش نداشتیم
بعد از تحقیقات متوجه شدیم پدر پس از مشاجره های فراوان با همسرش مدتی دور از خانه بوده در این فاصله مادر هم به دنبال تهیه مواد مخدر خانه و بچه ها را ترک می کند
با گزارش های مردمی از وضعیت موجود و توسط اورژانس اجتماعی بچه ها به بهزیستی منتقل می شوند همان سال پدر با مراجعه به شیرخوارگاه
پسر کوچکش را از بهزیستی ترخیص می کند
و حالا پدر مدتی بود که در پی دخترش آمده بود
در شرایط مختلف پدر را امتحان کردیم
از همسایگان و نزدیکانش تحقیق کامل انجام شد
چند سال صبر کردیم تا از وضعیت پدر اطمینان حاصل کنیم
دفعه آخر بعد از بازدید از منزل و وضعیت خوب پسر کوچکتر و پیگیری های مصرانه پدر تصمیم گرفتیم که دختر را به پدرش بازگردانبم
حکم دادگاه صادر شد و با گرفتن
تعهد نامه ای بعد چهار سال دخترم به پدرش
سپرده شد.
پ.ن:در بازدید های پس از ترخیص شرایط از آنچه که فکرش را می کردم هم بهتر به نظر می‌رسد
خدا را شکر دخترم کنار پدر و برادرش خوشحال است دعای خیرتان بدرقه راهشان ….